Restaurants hebben een lange geschiedenis in de V.S. Al rond de zestiende eeuw begonnen we voor het eerst te koken en te eten. Traditioneel werd de term restaurant toegepast op lokale straatkarretjes die voedsel en andere diensten verkochten tegen dunne ontvangsten. Hoewel vrachtwagens werden gebruikt als middel om voedsel te vervoeren en een gestandaardiseerd menu van levensmiddelen en bieren op te stellen, vond een verdere revolutie plaats toen een groep mensen maaltijden begon te verkopen. Deze groep, die bekend werd onder de naam Deliveryants, opende restaurants. Het woord restaurant verscheen voor het eerst in druk rond 1822. Loodgieterij, textiel en drukkerij zijn tot op heden in het Amerikaans Engels gebruikt, hoewel de traditionele definitie van restaurants “a public house” is.
Veel internationaal bekende restaurants, zoals zakenbanners, plate swing restaurants, Cajun etablissementen, en In-N-Out Burger zijn tot nu toe beschouwd als restaurants. Bij het zoeken en onderzoeken van deze soorten etablissementen is de belangrijke opmerking dat de naam “restaurant” “het woord is dat door de klanten wordt gebruikt om een plaats aan te duiden waar eten, drinken en andere diensten worden geleverd en afgenomen: eten, drinken en vermaak”.
Op basis van deze opvatting kan worden aangenomen dat dit specifieke type bedrijf een groot onderscheid kent. Het lijkt erop dat indien een zaak geen voedsel- en dranktransacties faciliteert om te definiëren wat een restaurant is, er onvoldoende ruimte is om deze zaak als een dfusc te beschouwen. Dit is echter niet helemaal waar. Een internationaal erkend restaurant staat voedsel- en dranktransacties toe tijdens de normale gang van zaken. Comfortfoodrestaurants zijn het meest typisch. Bovendien geeft de omschrijving “quickService Restaurant” meer flexibiliteit aan dan op de meeste bedrijven van toepassing zou kunnen zijn.
Aldus heeft de vestiging van een hongerige menigte die voedsel en drank van goede kwaliteit lokt, automatisch betekenis als de handeling van een restaurant, maar de door het restaurant aangeboden spijzen en dranken kunnen ook worden beschouwd als een eet- en drankuitbreiding van anderen.
Een Quick Service Restaurant (QSR) wordt vaak gezien als een unieke en traditionele eetgelegenheid, maar dat is het niet. De locatie beschikt over een enkel transportbandsysteem om voedsel uit de keuken te transporteren en eventueel te stoppen voor levering. Een QSR kan momenteel ook samenwerken met een voedselwagen of een bestelwagen als extra middel om het voedsel en/of de diensten te leveren.
Het blijkt dus dat een snelbedieningsrestaurant ook als restaurant kan dienen, maar niet elke dag. Anderzijds omvat een eetgelegenheid zowel hongerige als ijverige klanten, zoals in een “Burgers and upstream” restaurant.
Ondanks de aanwezigheid van onderscheidende gevestigde bedrijven worden rangschikkingen naar consumptie vaak gebruikt om vergelijkbaarheid te bieden. De analyse van de consumptie in de VS per marktsector is een uitstekende manier om inzicht te krijgen in de dynamiek van het voeden van de consument. Op basis van de totale wereldhandel, van import tot export, nemen de consumenten een groot deel van de consumptie en het verbruik van levensmiddelen en dranken voor hun rekening.
USA Trade (2009) heeft een uitstekend hulpmiddel samengesteld om een klant te helpen begrijpen wat een restaurantonderzoek (QSR) is, en wanneer het kan worden gebruikt. Het rapport identificeert factoren die nodig zijn voor een restaurant om te worden geclassificeerd als een restaurant. Het rapport beschrijft twee vragen die kunnen worden toegepast op een restaurantbedrijf om inzicht te krijgen in de vraag of de locatie een quick service restaurant of een Starbucks is. Eenmaal geïdentificeerd, kan een klant bepalen of er sprake is van een causaal restaurant of een luxueus restaurant. In alle gevallen kan in het rapport worden aangegeven waar het onderzoek werd uitgevoerd (QSR restaurant of upscale).